Het is weer een warme zomerse dag, we staan op een klein grasveldje achter een rijtje met huizen aan de Offenbachstraat in de Bergermeer. Het is er heel erg rustig, misschien wel de rustigste wijk waar we tot nu toe zijn geweest. Rick en ik drinken samen koffie na het opbouwen en zien soms een fietser maar nog geen buurman of buurvrouw. De huizen lijken leeg, zouden ze allemaal op vakantie zijn? Ik loop even de wijk in, maar ook daar zie ik weinig mensen. Er komt een blauwe cabrio voorbij gereden met een man achter het stuur. Hij knikt ons gedag en stapt tegenover ons uit. De auto staat buiten in de zon en de man begint zijn blauwe pareltje van onder tot boven te wassen tot hij glimt, een mooi beeld.
In de verte komt een vrouw aangelopen, ze zwaait en komt dichterbij. Ze vind het leuk dat we hier staan, want ze woont hier net twee weken en is wel nieuwsgierig naar haar buurt. Misschien komt ze er door ons wel achter?
Evelien woont hier met haar man en dochter van 15. Ze hebben 15 jaar in Arnhem gewoond, en ook nog een tijd in Spanje, en het is niet meer op 2 handen te tellen hoe vaak ze in haar leven verhuisd is. Haar man kreeg hier een baan aangeboden en na even overleg zijn de spullen gepakt en nu wonen ze hier, in een nieuwe stad met nieuwe mensen.
Of ze dat erg vind?
‘Nee hoor, ik ben de moeilijkste niet. Ik pak wat spulletjes in en ik ga, ik vind het niet erg en ben het gewend! Voor mijn dochter is het nog een beetje spannend want die gaat hier natuurlijk naar een nieuwe school, maar dat komt ook wel goed als we allemaal wat langer hier wonen.’
Haar dochter is nog thuis maar komt uiteindelijk ook aangelopen. Iris is 15 jaar en helemaal gek van Japan, ze kan ook heel mooi anime tekenen en houdt van gamen, daar heeft ze ook veel vrienden gemaakt die uit Japan komen en daardoor kan ze het zelfs een beetje spreken en schrijven. Ze vind het niet heel erg dat ze verhuisd zijn maar moet inderdaad ook nog even wennen, logisch ook.
Evelien zou het leuk vinden als ze de buurt wat beter leert kennen maar het is vandaag net iets minder warm dus ze is van plan een fietstocht te maken.
‘Toch even weten waar ik nou echt woon he?’
‘Gaan jullie nog op vakantie gaan deze zomer?’ vraag ik.
‘Nee nog eventjes niet, we zijn echt net verhuisd dus we houden hier lekker vakantie’
Ik wens jullie heel erg veel plezier in jullie nieuwe stad en hoop dat jullie je thuis gaan voelen.
