Marie-jeanne komt met haar dochter Charlie richting de huiskamer gelopen. Een mooie vrouw met een wilde knot op haar hoofd en een vrolijk meisje. Marie-jeanne wilt niet op de foto want ze komt net uit bed gestapt. Ik verbaas me want ze ziet er prachtig uit zo zonder make up en d’r haren wild. Charlie gaat op de foto en Marie-jeanne gaat eerst richting huis om zich om te kleden.
We praten nog even kort over de buurt. Ze heeft weinig contact met de buren omdat ze in een vrijstaand huis wonen dus het contact is niet super direct. Ook mist ze wel wat activiteiten in de buurt, een leuke speeltuin of een leuke plek om te borrelen zou wel goed zijn hier. Ze is wel erg enthousiast over onze huiskamer en een aantal uren later komt ze dan ook terug…
Ik herken haar bijna niet. De vrouw met de knot op haar hoofd en haar kloffie aan is omgetoverd in een soort princes. Marie-jeanne ziet er prachtig uit, haar blonde haren zwieren los om haar hoofd en ze heeft een lange bloemenjurk aan die om haar slanke lichaam valt.
Naast haar staat haar grote man Marek met zijn kleine ‘Cutie’ in zijn armen.
Ze nemen plaats in de huiskamer en Marie-jeanne zegt tegen mij en Marek dat hij wel een verhaal heeft. ‘Maar als hij begint met praten, dan houdt hij nooit meer op hoor!’
‘Ik heb wel een verhaal. Ons verhaal.’ , zegt hij.
Terwijl Marie-jeanne en Charlie rondom de huiskamer dartelen en Marie-jeanne probeert Charlie steeds weg te houden uit de supermarkt begint Marek zijn verhaal.
‘We gingen op koninginnedag op een boot, al eens eerder een keer maar toen hadden we beide een relatie. Op die boot kwam ik er achter dat ze net uit een relatie kwam, dus ze had weinig interesse maar ik heb lang genoeg gewacht en uiteindelijk heeft ze mij verkering gevraagd. Heel lief ging dat. Op elke traptrede had ze een woord geplakt;’
Wil
Je
Mijn
Vriendje
Zijn
?
‘Nou en toen was het aan. En het mooie was, dat ik haar de eerste keer had gezien, ik tegen mijn vrienden zei: Met haar ga ik trouwen! Dat was in 2014.’
‘Toen hebben we een huis gekocht, en binnen twee maanden kreeg Marie-jeanne een hockeybal in haar gezicht, daarna is ze qua energielevel heel lang herstellende geweest, wat vrij heftig was. Daarna kreeg ik een zwaar motorongeluk. Mijn schouder en sleutelbeen zijn verbrijzeld en ook mijn slagader was geraakt, waardoor ik veel bloed verloor.’
‘Marie-jeanne wilde altijd al een kind, en voor het ongeluk wist ik het nog niet, ik was zo’n typische man weetjewel. Maar na het ongeluk werd ik wakker en dacht ik ‘Life is too short’ en wist ik; ik wil een kind met haar, ik wil een gezin stichten. Al vrij snel kwamen we er achter dat ik een vruchtbaarheidsprobleem scheen te hebben, en kwamen we in een IVF traject terecht, een zware periode. Uiteindelijk hebben ze 33 eitjes uit haar weten te halen en bevrucht met mijn DNA en daar kwamen 11 embryo’s uit. Nou wij gingen het proberen met terugplaatsen.’
‘De eerste poging mislukte, de maand daarna weer geprobeerd met 3 eitjes uit de vriezer en die hadden het ook niet overleefd. Het werd een heel slopend en verdrietig proces. Toen nog een poging met 3 eitjes, weer niet gelukt. 7 kwijt in totaal. Toen nog een poging met 4. De Gynaecoloog zei toen we binnenkwamen; Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat het een heel mooi embryo’tje is “maar goed dat zei ze eigenlijk elke keer” en het slechte nieuws is; Dit is wel de allerlaatste want de andere drie zijn in het proces overleden met ontdooien.’
‘En die allerlaatste dat is Charlie.’
Marek en Marie-jeanne maken samen het verhaal af, over de heftige periode voor het proses, over de lange bevalling en over hoe dolgelukkig ze nu zijn met Charlie;
‘Iedereen heeft zijn kind hoog zitten, maar Charlie die staat echt hier (Marek houdt zijn hand ver boven zijn hoofd om aan te tonen hoe hoog hij haar heeft zitten).’
‘Ze is echt een blessing. Ze is ons alles. Zij heeft ons gered. Ze is het allerbeste wat ons ooit is overkomen. Never give up!’
Wat een verhaal, zeg ik opgelucht. Het jonge gezinnetje straalt en kijkt trots naar Charlie die rondloopt in de huiskamer.
Marek schrijft een tegeltjeswijsheid met de woorden:
