Even na het middaguur slaan we ons kamp op bij het “Huis van de Wijk” De Alkenhorst in De Hoef. Op het moment van aanrijden is het stil en wat verlaten. Onze jaren 20 muziek galmt door de straat en trekt aandacht. Langzaam komen mensen kijken vanaf hun balkon wat er aan de hand is.
Onze komst was niet onaangekondigd en de verwachtingen liggen hoog. Boven het wijkcentrum zijn zelfstandige woningen gesitueerd, het ziet er verzorgt en netjes uit. Terwijl we alle spullen uit de bus laden krijgen we steeds meer bekijks. Als onze huiskamer volledig en afgestoft staat legt Mevrouw Schat (91) ons op de gevoelige plaat met haar Ipad. Buurvrouw Dea (84) geeft een ware balkonscène! Het is een grappig tafereel al zeg ik het zelf. Dea maakt vanaf haar balkon een praatje met Lisa en Sammie en geeft aan ‘op aandringen van de dames’ straks wel even een bakkie te komen halen;
“Gezellig roepen we!”
Langzaamaan komen de mensen naar beneden voor een bakkie koffie of thee met een overheerlijke blondie van Brownies & Downies. De mensen vertellen graag over nu en vroeger maar zijn wat cameraschuw helaas en er zijn maar weinig die op de foto gaan.
Wat we meerdere keren terug horen is dat de mensen ontzettend fijn wonen in De Alkenhorst maar toch ook soms bang zijn dat als er wat gebeurt je zelf de hulpdiensten in zal moeten schakelen. Dat is het nadeel van volledig zelfstandig wonen op latere leeftijd. Gelukkig is de sociale controle groot en helpt men elkaar.
Onze dag eindigt met een borrel en een neut voor de bewoners en voor ons voelt het weer als voldaan. We hopen van harte dat jullie allen volgend jaar bij de expositie aanwezig kunnen zijn. Proost op jullie gezondheid!
Sammie Vries loste deze middag Lisa Templon af omdat Lisa een spoedgeval had. Voor Sammie even in het diepe duiken dus. Wat ons betreft met vlag en wimpel geslaagd! Bedankt Sammie!
