We zijn nog niet aangekomen of de kinderen van de Fideliostraat willen ons helpen opbouwen en uitgebreid met ons kletsen. Nog niet eerder hebben Rick en ik zulke behulpzame kinderen ontmoet bij het opbouwen: het liefst hadden ze de huiskamer helemaal zelf in elkaar gezet.
De kinderen leggen ons uit dat we een goede plek hebben gekozen want onze huiskamer staat naast de “gele speeltuin”. Om de hoek is namelijk de “blauwe speeltuin”, twee hoeken verder de “rode speeltuin” en het verst is de “stoere speeltuin”; maar die is ook voor hele grote kinderen. De gele speeltuin is de leukste speeltuin en het dichtst bij de huizen van de kinderen en daarom vinden ze het de beste plek.
Jules is ook bij ons op visite in de huiskamer. Al snel is duidelijk dat dit een jongetje is met heeeeel veeeeel energie. Hij praat bijna net zo snel als dat hij rent: “Wil je zien hoe snel ik kan rennen? Ik ren al mijn hele leven. Al mijn hele kan ik al heel snel rennen. Al sinds ik vier ben kan ik al rennen. Gaan we nu rennen?”
Ik hoop dat je je leven lang zal blijven rennen, spelen en snel kletsen Jules.
Het is een gezellige ochtend met enthousiaste kinderen en buurtbewoners die hier en daar aanwaaien. Ze stoppen even bij ons met de fiets, scooter en kinderwagen om een praatje te maken en als klap op de vuurpijl hebben we ook nog de dames van de keramiek club op visite.
